فروش کليه

فروش کليه براي نجات زندگي فروشنده و خريدار
«کليه‌ام را براي پول نمي‌فروشم، براي نجات زندگي ‌ام مي ‌فروشم.»
اين تنها توجيه يک جوان 23 ساله است که براي فروش کليه ‌اش آگهي داده است. 
براساس آمار انجمن حمايت از بيماران کليوي، در ايران 33 هزار بيمار کليوي و دياليزي وجود دارند که اين افراد با دريافت يک کليه امکان زندگي راحت و سالم، بدون نياز به انجام دياليز و هزينه‌هاي درمان را پيدا مي‌کنند.

هر چند خريد و فروش کليه در بسياري کشورهاي جهان ممنوع است؛ اما اين کار در ايران طي دهه 60 شمسي و پس از دريافت مجوزهاي شرعي، شکل قانوني پيدا کرد. به اين تربيت آگهي هاي خريد و فروش کليه به روزنامه ها راه پيدا کرد.

آگهي‌هاي تبليغاتي يکي از شيوه‌هاي جلب مشتري و فروش کالا هستند. تبليغاتچي‌ها سعي مي ‌کنند در توصيف و معرفي کالا نهايت تبحر و سليقه خود را به کار ببرند تا کالايشان را به بالاترين قيمت بفروشند.

آگهي‌هاي روزنامه ‌اي خريد و فروش کليه، جاي خود را به آگهي‌هاي ديواري داده ‌اند. اکنون در اطراف بيمارستان‌هاي مخصوص بيماران کليوي، و به خصوص حوالي خيابان فرهنگ انواع و اقسام اين آگهي‌ ها ديده مي‌شود.
خيابان فرهنگ، که از يک سر به خيابان ولي‌عصر و از سر ديگر به خيابان حافظ راه دارد، براي بيماران کليوي، نامي آشنا است.   

انجمن حمايت از بيماران کليوي درست در وسط اين خيابان واقع شده و سرتاسر ديوارهاي اطراف آن با کاغذ و شماره تلفن‌ پوشيده شده است. آگهي‌هايي دست نويس و تايپ شده و حتي براي فروش هم ‌زمان چند کليه با چند گروه خوني.

آگهي‌ها پي در پي و گاهي بر روي هم چسبيده شده يا با ماژيک و رنگ روي در و ديوار خانه ‌ها نوشته شده‌اند. آنچنان که خيابان شکل دفترچه تلفن پيدا کرده است.
مبلغي که به عنوان بيعانه از سوي خريدار مستاصل پرداخت مي‌شود، معمولا بين 100 تا 200 هزار تومان است. اين پيش‌ پرداخت، تضميني است براي اطمينان خاطر خريدار که فروشنده کليه ‌اش را با کس ديگري معامله نکند؛ اما در مقابل فروشنده هيچ تضميني به خريدار نمي ‌دهد؛ چرا که بر اساس قانون، اهدا کننده در هر زماني که از تصميم خود منصرف شود، حتي اگر در اتاق عمل هم باشد، جريان پيوند متوقف مي‌شود.

دولت براي از بين بردن اين بازار کاذب، قيمتي را تعيين کرد که خود نيز بخشي از آن را مي پردازد. براين اساس، نرخ کليه چهار ميليون تومان است که يک ميليون تومان آن را دولت به فروشنده و پس از انجام جراحي مي‌پردازد و مابقي را خريدار.

تمايل براي فروش کليه رابطه مستقيمي با شرايط اقتصادي دارد. براساس گزارش مجله اکونوميست، نرخ بيکاري در ايران طي سال گذشته 11 و شش دهم درصد بوده و پيش‌ بيني شده امسال اين رقم به 12 درصد برسد. در واقع مهم ‌ترين مساله ‌اي که افراد را به فکر فروش تکه ‌اي از بدنشان مي ‌اندازد، مشکلات اقتصادي است.عدم فرهنگ سازي مناسب براي اهداي اعضا پس از مرگ، شرايط نامناسب اقتصادي، وجود گروه ‌هاي قاچاق انسان و اعضاي بدن، مشکلات رواني و شخصيتي از جمله خود آزاري، از عوامل فروش و اهداي اعضاي بدن هستند.»

اين آسيب شناس اجتماعي، به خطرهاي روحي و رواني پس از فروش اعضاي بدن اشاره مي‌کند: «فردي که به دليل فشارهاي اقتصادي که جامعه به وي تحميل کرده ناچار به فروش عضوش مي‌شود، پيش و پس از اين کار دچار افسردگي بوده که طي زمان نيز افزايش خواهد يافت و در مواردي نيز منجر به خودکشي و يا آزار ديگران مي‌شود. و در عين حال، نوعي رفتارهاي خشونت‌ آميز و يا انتقام ‌جويانه نسبت به جامعه نيز درونش ايجاد مي‌شود.»

با تمام اين اوصاف، بسياري از افراد نيکوکار با آگاهي نسبت به امکان پذير بودن زندگي سالم تنها با يک کليه، با نيات بشردوستانه و حتي بدون دريافت مبلغي صرفاً براي نجات جان بيماران اقدام به اهداي کليه خود مي کنند.

منبع:بی بی سی